Na bieżąco

Prasówka 10.06.2017

Zapraszamy do nowej odsłony naszej cyklicznej rubryki, w której prezentujemy najciekawsze znalezione przez nas w internecie teksty dotyczące muzyki współczesnej oraz sound studies.

Redakcja / 10 cze 2017

Zapraszamy do nowej odsłony naszej cyklicznej  rubryki, w której prezentujemy najciekawsze znalezione przez nas w internecie teksty dotyczące muzyki współczesnej oraz sound studies.

1.

Monika Pasiecznik w przedrukowanym właśnie w sieci tekście z ostatniej „Odry” podejmuje w kontekście ostatniej Poznańskiej Wiosny Muzycznej wątek zjawiska, które ostrożnie można określić mianem zwrotu performatywnego w wykonawstwie muzyki współczesnej. Autorka rozwija wątki, które pojawiły się w prowadzonym przez nią numerze #28 naszego pisma oraz w niedawnym tekście  Jana Topolskiego dla dwutygodnika. Koncerty Barbary Borowicz, Aleksandra Wnuka (solo oraz w ramach Wrocławskiego Tria Perkusyjnego) i duetu Aleksandry Kwiatkowskiej oraz Mikołaja Pałosza, stanowią dla Pasiecznik pretekst do nakreślenia zarysu panoramy współczesnych podejść do performatywnych aspektów muzyki nowej.

https://pasiecznik.wordpress.com/2017/06/05/performer/

2.

Z kolei Mikołaj Iwański w tekście dla „Szumu” podejmuje temat z drugiego, systemowego działu numeru #28. Iwański planuje szerszy projekt dotyczący umów zawieranych dzisiaj przez artystów wizualnych w Polsce i ten tekst stanowi doń wstępne rozpoznanie. Jakiś czas temu Iwański poprosił przedstawicieli świata sztuk wizualnych o przesyłanie różnych zanonimizowanych umów budzących kontrowersje. W efekcie powstał tekst zbierający wstępnie różne niewłaściwe praktyki w zakresie umów tworzonych w świecie sztuki. Polecamy do lektury nie tylko soundartowcom.

http://magazynszum.pl/krytyka/dlaczego-warto-czytac-umowy

3.

Powróćmy na chwilę od innej perspektywy do tematu performatyki. Sarah Mayberry Scott wychodząc od utworu Face Opera Christine Sun Kim postuluje ponowne przemyślenie granic muzyki. Wpisując się w nurt, który reprezentują choćby Seth Kim-Cohen (nawołujący do tworzenia „non-cochlear music”), G. Douglas Barrett (książka After Sound) czy Joseph Kudirka („dźwięk to dla mnie najmniej ciekawa część muzyki”), Mayberry Scott postuluje zwrot w stronę pozaudialnych sposobów oddziaływania muzyki. Jej podejście oparte jest jednak w większej mierze na założeniu multisensorycznego oddziaływania dźwięku, zmierzającego do przedefiniowania muzyki nie tyle od strony konceptualnej, ile z perspektywy nowego rozumienia poszerzonej percepcji dźwięku (Nina Sun Eidsheim, Airek Beuchamp, Cara Lynne Cardinale).

face opera ii from Christine Sun Kim on Vimeo.

https://soundstudiesblog.com/2017/06/05/re-orienting-sound-studies-aural-fixation-christine-sun-kims/

4.

The Wire opublikowało w tym tygodniu tekst zmarłej  w zeszłym roku Else Marie Pade, jednej z pionierek muzyki elektronicznej. To fascynujące wspomnienia: o słuchaniu oraz dzieciństwie, pierwszej lekturze pism Pierre’a Schaeffera oraz początkach muzyki elektronicznej, udziale w ruchu oporu podczas II wojny światowej oraz w kursach w Darmstadt. Ale przede wszystkim o wierze w nowy muzyczny język.

https://www.thewire.co.uk/in-writing/essays/the-compositional-possibilities-are-endless-by-else-marie-pade

5.

Paddy Kingsland rozmawia dla The Ransom Note z Ianem McQaidem na temat powrotu Radiophonic Workshop, którego jest teraz członkiem (wraz z Markiem Ayersem, Stevem Jonesem oraz Martinem Ware). Formacja, która właśnie wydała płytę powstała na bazie BBC Radiophonic Workshop – środowiska muzyków komponujących przełomową muzykę elektroniczną do produkcji BBC. Tegoroczny album to pierwszy materiał nagrany pod tym szyldem, który nie ma związku z BBC, co budzi rozmaite kontrowersje, które możemy zresztą wyczuć na marginesach rozmowy. Jej sedno dotyczy przede wszystkim relacji miedzy tym, czym Radiophonic Workshot było w przeszłości oraz tym, czym jest teraz.

http://www.theransomnote.com/music/interviews/the-pioneers-radiophonic-workshop-talk/

6.

Amanda Cook dla I care if you listen relacjonuje tegoroczną odsłonę SPOR Festival, który odbył się w dniach 8-14 maja w duńskim Aarhus. Siedmniodniowy festiwal mający na celu promocję sceny muzyki współczesnej i sound artu, jak zawsze obfitował w multimedialne instalacje, performanse i utwory, które podkreślały silne relacje między muzyką a sztuką dźwięku. Zdaniem Cook, zorientowanie sztuki współczesnej na dźwięk w tym roku najlepiej uosabiały: instalacja / teatralny utwór site-specific Living Spaces autorstwa Manosa Tsangarisa, startupowy projekt The AcouSuit Nico Sauera, wykonane premierowo kompozycje The Hum Alexandera Khubeeva oraz Vivarium Caroline Louise. Żałujemy, że w tym ujęciu zabrakło performansów Jagody Szmytki Everybody can be present oraz Voila, that’s my life!, które także były prezentowane podczas duńskiego festiwalu.

https://www.icareifyoulisten.com/2017/06/spor-festival-2017-call-for-proposals-presents-music-as-sound-art/

7.

Kryjąca się pod pseudonimem Moor Mother Camae Ayewa to artystka, poetka i aktywistka, a także współtwórczyni kolektywu Black Quantum Futurism. Pretekstem do rozmowy z Ayewą, która ukazała się na łamach The Creative Independent, jest nadchodząca EP Crime Waves, powstała we współpracy z Mental Jewelry. Z wywiadu dowiadujemy się nie tylko o istocie twórczych kolaboracji, elementach afrofuturyzmu, które wplata do swojej muzyki, ale także o sposobach postrzegania przyszłości przez pryzmat podróży w czasie.

https://thecreativeindependent.com/people/moor-mother-on-creating-the-future-you-want-to-see/

(am, wz)